Nauki Umysłu Chrystusa

Drogi czytelniku, zauważysz, że w tej książce nazywam siebie „Marc”. Przez parę ostatnich lat nazywałem się „Jon Marc”. Moi przyjaciele nazywają mnie „Jayem” i jest to imię, które wolę, ze względu na jego prostotę.

Skąd ta zmiana?

Jako dziecko i przez większość mego dorosłego życia nosiłem imię „Marc”. Jednakże zawsze – nawet w bardzo młodym wieku – odczuwałem, że moje imię było jakby niewłaściwe i że powinienem się nazywać „Jon”. Ale proszę, tylko bez „h” w pisowni, nie „John”!

W połowie lat 90, na skutek dogłębnego badania tego, co powszechnie nazywa się „cieniem”, które to badanie włączało moją intensywną pracę z uzdrawianiem okresu prenatalnego i narodzin – dodałem do swego imienia „Jon”. Skutek był natychmiastowy: mocna, głęboka wewnętrzna zmiana; przesunięcie w głębsze poczucie pełni.

Kiedy powiadomiłem o tym moją matkę, powiedziała mi – po chwili totalnego zdumienia – że imiona wybrane pierwotnie dla mnie i dla mego brata bliźniaka brzmiały „Jon” i „Marc”.

Mój brat zmarł trzy dni zanim przez wymuszone okolicznościami cesarskie cięcie urodziłem się ja. W całym tym zamieszaniu nasze imiona zostały zamienione; mnie dano na imię „Marc”, a memu bratu – „Martin Jon”.

Wydaje się, że już od czasu życia w łonie matki wiedziałem, jak powinienem się nazywać!

Jednakże zawsze wydawało mi się właściwe, by w książce pozostawić imię „Marc”, zwłaszcza, że żadne ze słów wypowiedzianych tutaj przez Jeszuę nie było ani przeredagowywane, ani w jakikolwiek sposób przeze mnie zmieniane. To, co czytasz, czytelniku, brzmi dokładnie tak, jak On to do mnie wówczas powiedział. Chciałem również powiedzieć, zwłaszcza ze względu na czytelników pierwszego wydania, że obecne wydanie zostało poszerzone i ujawnia dodatkowe doświadczenia z czasu tych pierwszych paru lat z Jeszuą. Pierwotnie publikacja dużej ilości materiału została wstrzymana na prośbę Jeszuy. To, co teraz zostało dodane, znalazło się tutaj również za Jego radą. Mogę tylko założyć, że przyszedł na to właściwy czas.

Jayem